Fiji
Door: Youssef
Blijf op de hoogte en volg Youssef
17 Februari 2014 | Hong Kong, Hong Kong
Fiji
Momenteel zit ik op een grote witte boot op de onderste dek waar ze van die busstoelen hebben, blauwe bekleding met rode en gele zonnetjes - op de terug weg naar het hoofdeiland Nadi waar we onze vlucht naar Melbourne zullen gaan afwachten. We hebben net een vakantie van 4 nachten doorgebracht op twee eilanden in Fiji. Buiten zie ik alleen maar water, af en toe wat kleine eilandjes van nog geen 100 meter diameter en af en toe grote eilanden met bergen, palmbomen, hutjes etc.
De aankomst in Fiji vanuit Hong Kong was benauwd. Het was warm en de luchtvochtigheid was hoog. Los daar van was het uitzicht fantastisch. Nadat we van de airport naar onze eerste hotel zijn gebracht was een ding duidelijk, Bula.
Iedereen zegt het, Bula sir, Bula, welcome in Fiji sir, wildvreemden mensen met een soort van neppe lach die je aanspreken en dan alleen bula zeggen. Bula betekent welkom in het fijiaans (er bestaan ongeveer 22 verschillende dialecten op de meer dan 300 eilanden die bij Fiji horen). Verder was het ook duidelijk dat 90% van het hoofdeiland Nadi om toerisme draait. Nadat we onze spullen naar onze kamer hadden gebracht moesten we een aantal aankopen verrichten. Ik moest nog slippers hebben en zonnebrand en muggenspray was ook nodig. Wij lopen naar buiten, spreekt een man in een auto ons aan, vraagt ons waar we naar toe willen gaan en biedt meteen aan ons 'overal' te brengen. De auto waar deze persoon in rijdt; een oude witte renault (niet zeker meer), geen taxibordje of iets, de man had een indiaanse accent maar zegt dat ie op Fiji is geboren en getogen. Hij deed heel aardig en pakte ons helemaal in met zijn mooie verhalen. 'Ik zal vandaag voor jullie zorgen, ik breng jullie naar de plaatselijke markt daarna gaan we naar het centrum kunnen jullie de locals ontmoeten, misschien als jullie zin hebben kunnen we ook nog naar de top van een berg rijden voor een modderbad' en zo ging hij maar door. (het was dus totaal niet duidelijk hoeveel de man zou vragen voor deze grap...) We wisten van te voren al dat er een raar luchtje aan hing, maar aan de andere kant konden we wel een lift naar het centrum gebruiken. Dus zijn we ingestapt en heeft hij ons naar een aantal winkels gebracht, volgens mij ook meteen de duurste. Ik heb daar slippers gekocht voor 30 fiji dollars - omgerekend ongeveer 12 euro, redelijk duur dus. Slippers zijn hele basic teenslipper waarbij het stukje plastic waar je grote teen en andere teen tussen stopt vaak los schiet en shit. Zonnebrand was bijna 40 dollar, oftewel het was veel te duur allemaal. Maar we moesten het wel kopen, we wisten niet echt waar we waren en om zonder zonnebrand bij 35 graden te lopen is niet erg handig. Na onze afpersing in de plaatselijke 'Burbery' supermarkt heeft onze nogenaamde prive reisgids ons naar een winkeltje gebracht. Onderweg heeft hij ons er al het een en ander over vertelt. Zelfgemaakte dit, alles wat ze verdienen wordt in het dorp gestoken en bla bla bla.... (dit hoor je vaak in fiji) Daar stond de eigenaar van de winkel ons te vertellen dat ie elke dag 2 uur heen en 2 uur terug moet lopen om van zijn huis naar de winkel te komen. Oke indrukwekkend dacht ik, maar aan zijn lach en uitstraling kon ik eigenlijk maar aan een ding denken; 'geldwolf'. Hij begon ons beeldjes te laten zien, die kost 48 dollar enzovoorts. Theo zei op een gegeven moment; 'Sorry sir, I actually dont like any of this...' . De man zegt even niets; 'Oke sir, no problem' diep van binnen kookte de man natuurlijk. Maar hij blijft kalm, wij lopen nog wat rond en opeens komt ie met een of andere ketting aan lopen, armen recht vooruitgestrekt met de beweging om hem meteen
om je nek vast te maken. Bij mij was het hem gelukt, Theo zei rustig dat ie niet van kettingen en toestanden houdt. Ik met die ketting (moet geluk brengen, zo ken ik er ook nog een paar vriend, maar oke...) om mijn nek in het niets aan het kijken en denkend, Sheize ben ik nou gewoon in deze shit getrapt? Ik kan dan niet zeggen, sorry sir I dont want the neckless. Nee. Daar ben ik nog te 'lief' voor. Op een gegeven moment zeg ik, oke I think we have to go, What do you want for the neckless. De man probeert met nog een laatste poging ons van alles aan te smeren, tevergeefs (het werd wel echt heel irritant dat aansporen tot kopen). Toen zei onze fantastische prive reisleider dat het genoeg was. Ik betaal de man 25 dollar, vraag nog of dat oke is zegt ie gewoon, aah joh doe daar nog 5 dollar bij met een gezicht alsof ie 4 jaar is en zijn moeder in de supermakrt om een ijsje smeekt. Walgelijk vond ik dat. Voor de duidelijkheid, de ketting was een touwtje met vier kraaltjes en een 'haaientand' in het midden. Maar oke, daarna lopen we dus naar de auto en onderweg vragen we de man meteen hoe het nou zit. Hij wil ons naar allemaal plekken brengen, en sowiezo niet gratis "What is the deal". De man begint te praten en zegt, jah 120 dollar om jullie naar de modderbad te brengen. Eerste wat ik dacht was, Mazzel!!!!! mafkees, ik loop wel terug naar het hotel (was er helemaal klaar mee). Maar wij hebben dat natuuuuuuurlijk geweigerd en gevraagd of hij ons terug wil brengen naar het hotel. De man blijft kalm en brengt ons naar het hotel. Daar vragen we hem wat deze grap heeft gekost, 30 dollar, 15 heen 15 terug. Ongelooflijk. Maar oke. Theo had nog geld ( ik had niets meer, had sws al weinig geld bij me). Hij vraagt of onze 'legale reisgids' terug heeft van 40. Ah joh laat gewoon gaan joh, 40 is prima toch jongens. Sir we think 30 dollars is already a bit to expensive so....... AH oke, no problem. Hmmmm. I only have 5 dollar, is that oke. Nou je wil niet weten wat er allemaal door mijn hoofdt ging. Ik zei tegen Theo, laat m gaan joh, gaat nergens over. Wij heel wat dollars armer, maar een hele belangrijke les rijker terug in onze kamer die heerlijk cool was (voordat we op onze avontuur naar het centrum waren gegaan hebben we de airco aangezet) ploften we op onze bedden om alles even te laten bezinken. Onze eerste dag op fiji was dus niet bepaald een succes.... een smet op wat een geweldige ervaring had moeten zijn. Snel op naar de volgende dag!! whahaha
Barefoot resort
Vroeg in de morgen staan we beneden gepakt en wel aan het ontbijt. We moesten er vroeg uit, onze boot naar onze eerste eiland, Barefoot resort (te lui om de naam van het eiland op te zoeken whahah :P) vertrok om half 9 dus onbijt om 7uur. We werden met een tourbus naar de haven gebracht waar grote gele en witte boten vertrekken naar een van de eilandgroepen op Fiji. Het eiland waar wij naartoe gingen was ongeveer 3 uur varen. Het was een bloedwarme maar ook mooie tocht langs eilanden die je eigenlijk alleen maar op ansichtkaarten ziet. Adembenemend. Met een flinke laag zonnebrand zaten we vol verbazing bij elke stop te kijken en te fantaseren hoe het eiland eruit zou zien waar wij naartoe gingen. Grappige is ook dat als je bij jouw resort bent aangekomen, wordt overgezet op een kleinere boot. Die brengen je uiteindelijk naar het eiland. Logisch, want een gigantische boot varend op wateren van nog geen meter diep gaat niet goed natuurlijk. Maar soms stopt de grote boot op een plek
waar drie andere resorts zitten. Betekend dus dat er 6 van die bootjes moeten komen. Een aparte bootje voor passagiers en een voor bagage. Dan sta je boven ergens en zie je al die bootjes full speed op je afkomen met van die grote fijiaanse mannen met sportzonnebrillen en een petje op, mooi gezicht. Toen waren wij eindelijk aan de beurt. Onderweg naar het eiland zag het er allemaal heel aangenaam uit. Oke, aangenaam is een understatement. Het was gewoon letterlijk, blauw, turqouase, groenige zee, witte strand, palmbomen, kokosnoten en soort van gekke mangos, overal op het eiland. Ow en niet te vergeten, hangmatten. Jah het zag er 'aangenaam' uit. Na wat standaardinfo over het eiland en regeltjes werden we naar onze kamers geleid. (Wij zouden 2 nachten op dit eiland verblijven om weer verder te gaan naar een andere resort om daar ook weer 2 nachten te verblijven.) Een simpel hutje met vier bedden en voor elke bed hing een witte net tegen insecten. Zag er prima uit. Even voor de verbeelding; Als je uit het raampje kijkt waar het einde van mijn bed is zie je een hangmat gespannen tussen twee plambomen op 2 meter van het hutje. Verder is het nog ongeveer 10 meter naar het spierwitte zand en die fantastische 30 graden warme zee. Aan de kant waar wij sliepen kwam de zon op. Dus ik werd wakker gemaakt door de zon (uurtje of 6 in de ochtend). Ja en natuurlijk zijn we meteen, na het droppen van de tassen, het water ingedoken. In het begin is het een beetje raar om in zo'n warme zee te zwemmen. In NL zijn we wel wat kouder gewend.... Theo had een eigen snorkel setje bij, nou die is intensief gebruikt kan ik zeggen. Wat een ongelooflijke gebied aan koraal en vissen. Niet in woorden te beschrijven. Zo ver als je kon zwemmen kon je de meest fel gekleurde visjes zien - denk dat ik alle vissen die in de film Finding Nemo te zien zijn daar heb gezien - en koraal met alle kleuren van de regenboog. En dit alles gewoon aan het strand. Je springt het water in en hoeft nog geen minuut te zwemmen voor die prachtige onderwater wereld. De eerste dag hebben we geen activiteiten gedaan, spraken ons niet echt aan. Dus het was, zee in en snorkelen, terug in de hangmat beetje lezen, wat eten, snorkelen, hangmat, op het stran liggen etc.
Duiken
Theo heeft in NL al zijn open water diploma gehaald. Daarmee kan hij over op de wereld duiken tot 18 meter diep. Zelf heb ik dat niet gedaan. Na de verhalen van Theo en mensen die we op het eiland hebben ontmoet kon ik er niet onderuit om ook een keer te gaan duiken. Nadat ik had besloten om sowiezo te gaan duiken de volgende nacht werd ik een beetje nerveus. Nou, het was geniaal. Ik vond (vind het nog steeds) het echt geweldig. Na die duik heb ik besloten om te proberen terug te keren naar het eiland om hier mijn open water duikdiploma te halen. Betekend dus ergens in Australie een bank beroven whahahah XD. Maar die dag zijn we ook met een man van het duikcentre een snorkeltripje gaan maken. Ook daar weer een prachtige onderwater wereld gezien. Nu hadden we wel een man met verstand van zaken bij ons. Hij liet ons allerlei soorten koraal zien, we hebben ook hele grote vissen gezien. Jah, het was jammer om die plek te verlaten. Aan de andere kant waren we nog niet klaar met Fiji, we hadden nog 2 nachten op een het eiland met het Nabua Lodge resort. Aangekomen op dt eiland kon je wel zien dat jet een stuk rustiger was. Het water was nog steeds heerlijk war en zo helder. Nog nooit zoiets gezien. Op dit eiland hebben we vooral gerelaxed. Toen we naar onze hut werden geleid bleek dat we een eigen hut hadden met 2 bedden. Daar waar we op het vorige eiland met anderen (backpacers) hebben geslapen hadden we hier een eigen hut. Chill. Toen ben k even naar de receptie gelopen en tot mijn verbazing zag ik op een tafel met allemaal boeken een nederlandse boek liggen. En wat voor een. Gijp. Een portret over Rene van der Gijp. Nederlanders jongeh, overal. Dat boek heb ik dan ook geleend en in die 2 dagen lekker in de hangmat/strandstoel uitgelezen, heerlijk.
Jah fiji, zeker een plek waar ik terug zal komen! Bedankt voor het lezen en ik hoef denk ik niet meer te zeggen dat ik dit iedereen aanraad om te doen als je de kans krijgt (anders creer je de kans zelf whahah!!) Tot de volgende, Salut!
Momenteel zit ik op een grote witte boot op de onderste dek waar ze van die busstoelen hebben, blauwe bekleding met rode en gele zonnetjes - op de terug weg naar het hoofdeiland Nadi waar we onze vlucht naar Melbourne zullen gaan afwachten. We hebben net een vakantie van 4 nachten doorgebracht op twee eilanden in Fiji. Buiten zie ik alleen maar water, af en toe wat kleine eilandjes van nog geen 100 meter diameter en af en toe grote eilanden met bergen, palmbomen, hutjes etc.
De aankomst in Fiji vanuit Hong Kong was benauwd. Het was warm en de luchtvochtigheid was hoog. Los daar van was het uitzicht fantastisch. Nadat we van de airport naar onze eerste hotel zijn gebracht was een ding duidelijk, Bula.
Iedereen zegt het, Bula sir, Bula, welcome in Fiji sir, wildvreemden mensen met een soort van neppe lach die je aanspreken en dan alleen bula zeggen. Bula betekent welkom in het fijiaans (er bestaan ongeveer 22 verschillende dialecten op de meer dan 300 eilanden die bij Fiji horen). Verder was het ook duidelijk dat 90% van het hoofdeiland Nadi om toerisme draait. Nadat we onze spullen naar onze kamer hadden gebracht moesten we een aantal aankopen verrichten. Ik moest nog slippers hebben en zonnebrand en muggenspray was ook nodig. Wij lopen naar buiten, spreekt een man in een auto ons aan, vraagt ons waar we naar toe willen gaan en biedt meteen aan ons 'overal' te brengen. De auto waar deze persoon in rijdt; een oude witte renault (niet zeker meer), geen taxibordje of iets, de man had een indiaanse accent maar zegt dat ie op Fiji is geboren en getogen. Hij deed heel aardig en pakte ons helemaal in met zijn mooie verhalen. 'Ik zal vandaag voor jullie zorgen, ik breng jullie naar de plaatselijke markt daarna gaan we naar het centrum kunnen jullie de locals ontmoeten, misschien als jullie zin hebben kunnen we ook nog naar de top van een berg rijden voor een modderbad' en zo ging hij maar door. (het was dus totaal niet duidelijk hoeveel de man zou vragen voor deze grap...) We wisten van te voren al dat er een raar luchtje aan hing, maar aan de andere kant konden we wel een lift naar het centrum gebruiken. Dus zijn we ingestapt en heeft hij ons naar een aantal winkels gebracht, volgens mij ook meteen de duurste. Ik heb daar slippers gekocht voor 30 fiji dollars - omgerekend ongeveer 12 euro, redelijk duur dus. Slippers zijn hele basic teenslipper waarbij het stukje plastic waar je grote teen en andere teen tussen stopt vaak los schiet en shit. Zonnebrand was bijna 40 dollar, oftewel het was veel te duur allemaal. Maar we moesten het wel kopen, we wisten niet echt waar we waren en om zonder zonnebrand bij 35 graden te lopen is niet erg handig. Na onze afpersing in de plaatselijke 'Burbery' supermarkt heeft onze nogenaamde prive reisgids ons naar een winkeltje gebracht. Onderweg heeft hij ons er al het een en ander over vertelt. Zelfgemaakte dit, alles wat ze verdienen wordt in het dorp gestoken en bla bla bla.... (dit hoor je vaak in fiji) Daar stond de eigenaar van de winkel ons te vertellen dat ie elke dag 2 uur heen en 2 uur terug moet lopen om van zijn huis naar de winkel te komen. Oke indrukwekkend dacht ik, maar aan zijn lach en uitstraling kon ik eigenlijk maar aan een ding denken; 'geldwolf'. Hij begon ons beeldjes te laten zien, die kost 48 dollar enzovoorts. Theo zei op een gegeven moment; 'Sorry sir, I actually dont like any of this...' . De man zegt even niets; 'Oke sir, no problem' diep van binnen kookte de man natuurlijk. Maar hij blijft kalm, wij lopen nog wat rond en opeens komt ie met een of andere ketting aan lopen, armen recht vooruitgestrekt met de beweging om hem meteen
om je nek vast te maken. Bij mij was het hem gelukt, Theo zei rustig dat ie niet van kettingen en toestanden houdt. Ik met die ketting (moet geluk brengen, zo ken ik er ook nog een paar vriend, maar oke...) om mijn nek in het niets aan het kijken en denkend, Sheize ben ik nou gewoon in deze shit getrapt? Ik kan dan niet zeggen, sorry sir I dont want the neckless. Nee. Daar ben ik nog te 'lief' voor. Op een gegeven moment zeg ik, oke I think we have to go, What do you want for the neckless. De man probeert met nog een laatste poging ons van alles aan te smeren, tevergeefs (het werd wel echt heel irritant dat aansporen tot kopen). Toen zei onze fantastische prive reisleider dat het genoeg was. Ik betaal de man 25 dollar, vraag nog of dat oke is zegt ie gewoon, aah joh doe daar nog 5 dollar bij met een gezicht alsof ie 4 jaar is en zijn moeder in de supermakrt om een ijsje smeekt. Walgelijk vond ik dat. Voor de duidelijkheid, de ketting was een touwtje met vier kraaltjes en een 'haaientand' in het midden. Maar oke, daarna lopen we dus naar de auto en onderweg vragen we de man meteen hoe het nou zit. Hij wil ons naar allemaal plekken brengen, en sowiezo niet gratis "What is the deal". De man begint te praten en zegt, jah 120 dollar om jullie naar de modderbad te brengen. Eerste wat ik dacht was, Mazzel!!!!! mafkees, ik loop wel terug naar het hotel (was er helemaal klaar mee). Maar wij hebben dat natuuuuuuurlijk geweigerd en gevraagd of hij ons terug wil brengen naar het hotel. De man blijft kalm en brengt ons naar het hotel. Daar vragen we hem wat deze grap heeft gekost, 30 dollar, 15 heen 15 terug. Ongelooflijk. Maar oke. Theo had nog geld ( ik had niets meer, had sws al weinig geld bij me). Hij vraagt of onze 'legale reisgids' terug heeft van 40. Ah joh laat gewoon gaan joh, 40 is prima toch jongens. Sir we think 30 dollars is already a bit to expensive so....... AH oke, no problem. Hmmmm. I only have 5 dollar, is that oke. Nou je wil niet weten wat er allemaal door mijn hoofdt ging. Ik zei tegen Theo, laat m gaan joh, gaat nergens over. Wij heel wat dollars armer, maar een hele belangrijke les rijker terug in onze kamer die heerlijk cool was (voordat we op onze avontuur naar het centrum waren gegaan hebben we de airco aangezet) ploften we op onze bedden om alles even te laten bezinken. Onze eerste dag op fiji was dus niet bepaald een succes.... een smet op wat een geweldige ervaring had moeten zijn. Snel op naar de volgende dag!! whahaha
Barefoot resort
Vroeg in de morgen staan we beneden gepakt en wel aan het ontbijt. We moesten er vroeg uit, onze boot naar onze eerste eiland, Barefoot resort (te lui om de naam van het eiland op te zoeken whahah :P) vertrok om half 9 dus onbijt om 7uur. We werden met een tourbus naar de haven gebracht waar grote gele en witte boten vertrekken naar een van de eilandgroepen op Fiji. Het eiland waar wij naartoe gingen was ongeveer 3 uur varen. Het was een bloedwarme maar ook mooie tocht langs eilanden die je eigenlijk alleen maar op ansichtkaarten ziet. Adembenemend. Met een flinke laag zonnebrand zaten we vol verbazing bij elke stop te kijken en te fantaseren hoe het eiland eruit zou zien waar wij naartoe gingen. Grappige is ook dat als je bij jouw resort bent aangekomen, wordt overgezet op een kleinere boot. Die brengen je uiteindelijk naar het eiland. Logisch, want een gigantische boot varend op wateren van nog geen meter diep gaat niet goed natuurlijk. Maar soms stopt de grote boot op een plek
waar drie andere resorts zitten. Betekend dus dat er 6 van die bootjes moeten komen. Een aparte bootje voor passagiers en een voor bagage. Dan sta je boven ergens en zie je al die bootjes full speed op je afkomen met van die grote fijiaanse mannen met sportzonnebrillen en een petje op, mooi gezicht. Toen waren wij eindelijk aan de beurt. Onderweg naar het eiland zag het er allemaal heel aangenaam uit. Oke, aangenaam is een understatement. Het was gewoon letterlijk, blauw, turqouase, groenige zee, witte strand, palmbomen, kokosnoten en soort van gekke mangos, overal op het eiland. Ow en niet te vergeten, hangmatten. Jah het zag er 'aangenaam' uit. Na wat standaardinfo over het eiland en regeltjes werden we naar onze kamers geleid. (Wij zouden 2 nachten op dit eiland verblijven om weer verder te gaan naar een andere resort om daar ook weer 2 nachten te verblijven.) Een simpel hutje met vier bedden en voor elke bed hing een witte net tegen insecten. Zag er prima uit. Even voor de verbeelding; Als je uit het raampje kijkt waar het einde van mijn bed is zie je een hangmat gespannen tussen twee plambomen op 2 meter van het hutje. Verder is het nog ongeveer 10 meter naar het spierwitte zand en die fantastische 30 graden warme zee. Aan de kant waar wij sliepen kwam de zon op. Dus ik werd wakker gemaakt door de zon (uurtje of 6 in de ochtend). Ja en natuurlijk zijn we meteen, na het droppen van de tassen, het water ingedoken. In het begin is het een beetje raar om in zo'n warme zee te zwemmen. In NL zijn we wel wat kouder gewend.... Theo had een eigen snorkel setje bij, nou die is intensief gebruikt kan ik zeggen. Wat een ongelooflijke gebied aan koraal en vissen. Niet in woorden te beschrijven. Zo ver als je kon zwemmen kon je de meest fel gekleurde visjes zien - denk dat ik alle vissen die in de film Finding Nemo te zien zijn daar heb gezien - en koraal met alle kleuren van de regenboog. En dit alles gewoon aan het strand. Je springt het water in en hoeft nog geen minuut te zwemmen voor die prachtige onderwater wereld. De eerste dag hebben we geen activiteiten gedaan, spraken ons niet echt aan. Dus het was, zee in en snorkelen, terug in de hangmat beetje lezen, wat eten, snorkelen, hangmat, op het stran liggen etc.
Duiken
Theo heeft in NL al zijn open water diploma gehaald. Daarmee kan hij over op de wereld duiken tot 18 meter diep. Zelf heb ik dat niet gedaan. Na de verhalen van Theo en mensen die we op het eiland hebben ontmoet kon ik er niet onderuit om ook een keer te gaan duiken. Nadat ik had besloten om sowiezo te gaan duiken de volgende nacht werd ik een beetje nerveus. Nou, het was geniaal. Ik vond (vind het nog steeds) het echt geweldig. Na die duik heb ik besloten om te proberen terug te keren naar het eiland om hier mijn open water duikdiploma te halen. Betekend dus ergens in Australie een bank beroven whahahah XD. Maar die dag zijn we ook met een man van het duikcentre een snorkeltripje gaan maken. Ook daar weer een prachtige onderwater wereld gezien. Nu hadden we wel een man met verstand van zaken bij ons. Hij liet ons allerlei soorten koraal zien, we hebben ook hele grote vissen gezien. Jah, het was jammer om die plek te verlaten. Aan de andere kant waren we nog niet klaar met Fiji, we hadden nog 2 nachten op een het eiland met het Nabua Lodge resort. Aangekomen op dt eiland kon je wel zien dat jet een stuk rustiger was. Het water was nog steeds heerlijk war en zo helder. Nog nooit zoiets gezien. Op dit eiland hebben we vooral gerelaxed. Toen we naar onze hut werden geleid bleek dat we een eigen hut hadden met 2 bedden. Daar waar we op het vorige eiland met anderen (backpacers) hebben geslapen hadden we hier een eigen hut. Chill. Toen ben k even naar de receptie gelopen en tot mijn verbazing zag ik op een tafel met allemaal boeken een nederlandse boek liggen. En wat voor een. Gijp. Een portret over Rene van der Gijp. Nederlanders jongeh, overal. Dat boek heb ik dan ook geleend en in die 2 dagen lekker in de hangmat/strandstoel uitgelezen, heerlijk.
Jah fiji, zeker een plek waar ik terug zal komen! Bedankt voor het lezen en ik hoef denk ik niet meer te zeggen dat ik dit iedereen aanraad om te doen als je de kans krijgt (anders creer je de kans zelf whahah!!) Tot de volgende, Salut!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
